7 Şubat 2017 Salı

MailArt Sergimiz, Enstalasyon | Özümleme



Merhabalar efendim.
Sınıfımla birlikte açtığımız MailArt temalı sergiden bahsetmek istiyorum bugün.

   Nedir MailArt?
   İsminden de anlaşılacağı üzere bu bir mektup sanatı. Mektup zarflarının üzerine, istediğiniz teknikte yaptığınız minik sanat eserleri. Neler yapmadık ki biz bu zarflara? Tabloymuşçasına akrilikle boyadık, kolajlar yapıp kat çıktık zarflara, efendime söyliyim suluboyalar yaptık zarf kırış kırış olana kadar, pullarla süsledik... Açıkçası çok sevdik bu işi. Çünkü minik oldukları için bir tablo kadar zamanınızı almıyor ve bu sebepten çok iş çıkarmış oluyorsunuz. Yeni işler çıkardıkça insan keyifleniyor, daha fazla yapası geliyor açıkçası... Sonra onları ister saklayın, ister sevdiklerinize mektuplar yazın, hatıralar bırakmış olun...

   Gelelim sergileniş biçimine...
    Bu sergi bizim okuldaki ikinci sergimizdi ve biz iki sergimizde de enstalasyonu hayatımzın bir parçası haline geitrdik.


    Hazırlık aşamasından bir fotoğraf ile yorumlarsak durumu; hayal edelim... Zarf dediğimiz şey bir tuval kadar dikkat çekici değil. Bu yüzden biz zarfları teker teker duvara asıp sergilesek hiç de ilgi çekici olmayacaktı. Hatta bir sürü zarfın arasında kaybolmuş, sıkılmış insanlar olacaktı sergide. Biz de haftalarca nasıl sergileyeceğimizi düşündük. Haftalarca sergi salonunun altını üstüne getirdik. Yerlerde süründük, yorgunluktan öldük. Tartıştık, beğenmedik, birbirmizin fikirlerini sevmedik, bozduk tekrar yaptık. Ve en sonunda bu yukardaki fotoğraftaki haline ulaştık. Açıkçası konuşurken, planlarken ben bu kadar etkileyici duracağını hiç düşünmemiştim.

    Hatta zarflar iplerin arasında kaybolur, görünmezler, ne biliyim karanlık olur falan diye düşünmüştüm. Ama canlı canlı yapıp görmeden bilemiyormuşuz. Renkli ipler ve ışık etkisiyle, sıradan bir mailart sergisinden ziyade, enstalasyonla iç içe girmiş farklı bir sergi çıktı ortaya. Gelen güzel dönüşler ve yorumlar da bizi çok mutlu etti.

    Aşağıdaki sergi açılışından bir fotoğraf.


Renklerin güzelliği hepimizi kurtardı.
Sanatla iç içe olmak, bir şeyler yapabilmek, bende varım diyebilmek, ve hatta belki bencilce ama ''bunu ben başardım, ben yaptım'' diyebilmek müthiş bir duygu. En güzeli de biz bunu canım arkadaşlarımla birlikte biricik hocamızın desteği ile başardık...

   Sanatla,
Muhabbetle...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder